Szary czytelnik

   „Wołaj jak Małysz będzie skakał!” Któż z urodzonych w początku lat dziewięćdziesiątych nie słyszał tego polecenia? Stało się ono na tyle popularne, że powstał nawet taki mem. Obecnie mamy nowego mistrza świata, udało nam się zdobyć chyba ze trzy złote medale i duma narodowa rozpiera polaków na nowo. Znów mówi się o bazie szkoleniowej, o fatalnej kondycji polskiego sportu, o determinacji sportowców a za pół roku będzie jak zwykle. Ale nie to jest tematem wpisu. Oczywiście gratuluję sportowcom medali, ale nie jestem dumny. Nie ja pracowałem na te medale, palca nie przyłożyłem do ich sukcesu. Nie mam więc powodów by ciągle o tym mówić. Sportem przestałem się interesować po porażce piłkarzy na mundialu w 2002 roku. Nie podoba mi się społeczny przymus kibicowania tym którym kibicować wypada, czyli Polakom. Wolałbym mieć wybór, interesować się zagadnieniem i według własnych kryteriów dokonać wyboru. Tłum jest mistrzem hipokryzji, ...

   Nigdy nie goniłem za sensacją, nie chciałem prezentować na tym blogu popularnej literatury i czekać na laury. Co jakiś czas daję odpocząć swojemu umysłowi i czytam książki w mojej opinii klasy B. Jedną z nich była „Desperacja” Stephena Kinga. Fabuła powieści toczy się w głównej mierze w amerykańskim miasteczku Desperacja, położonym w stanie Nevada. Akcja opiera się na dwóch przenikających się światach, racjonalnym i duchowym. Otóż pisarz starając być się oryginalnym postanowił opisać opętanie przez indiańskie demony. W wyniku otwarcia przestrzeni kopalni na świat wyleciał zły duch który wchodził w ciała ludzi i zabijał resztę. Bawił się przy tym świetnie. Następnie postanowił zamykać przyjezdnych w więzieniu, ale Ci mu uciekli. Potem go zabili i zniszczyli miejsce z którego wyszedł. I żyli długo i szczęśliwie. Gdzieś po drodze część bohaterów umarła w męczarniach, zmieniała się pogoda i zachowanie bohaterów pod wpływem indiańskich figurek. ...