Czy to już starość?
Dopadło mnie interesujące zjawisko, szerokim masom znane jako "starość". Starałem się z tym walczyć, nie brać tego do siebie, ignorować to, ale się nie da. Doszło nawet do tego, że nie chodziłem na zajęcia z Gerontologii... "Doszło, że nie chodziłem." Interesujący dobór słownictwa milordzie. A więc tak, mam już swoje lata. Wracając do sedna. Czuję, że nie chce mi się wypożyczać nowych nieznanych mi książek. Najchętniej czytałbym w kółko to samo. Podobnie z filmami. Wręcz zmuszam siebie do klasyki. Coraz bardziej kusi mnie "ta lepsza" fantastyka, bo to lekkie, przyjazne i łatwe.
To już starość. Zaczynam zajmować się statystykami. Mój pies ma piętnaście lat, ja mam dwadzieścia kilka. Od dziewięciu lat zajmuję się Airsoftem, a za rok będzie to dziesięć lat. Od trzech lat prowadzę tego bloga, rok temu wyjechałem do Turcji, a osiem miesięcy temu wróciłem. Plus jest tego taki, że rozumiem siebie. Już wiem, za co nie lubiłem starych ludzi. Ciekawe jacy będą ludzie z mojego otoczenia na starość? Ja widzę siebie w roli starego zrzędy, którego zaprasza się na rodzinne przyjęcia "bo tak trzeba".
I jeszcze ta irytująca zapobiegliwość. Zamiast kupić coś co sprawi mi przyjemność zaczynam oszczędzać na "życie" w innym mieście.
Psychologowie i "Kołcze" nazwą to "strefą komfortu" którą sobie sam stworzyłem i nie mam ochoty jej przekraczać, a przecież "Skaj is the lajmit" i "Szyjesz tylko raz". To oczywiście blef, ot nie mam czego czytać.
Ten post miał dotyczyć zmian na tym internetowym poletku: Stawiam na krótsze, bardziej spontaniczne notki. Niektóre wpisy były tak męczące, że nawet mi nie chce się ich czytać. Idę z duchem czasu: hasztag Jolo!
To już starość. Zaczynam zajmować się statystykami. Mój pies ma piętnaście lat, ja mam dwadzieścia kilka. Od dziewięciu lat zajmuję się Airsoftem, a za rok będzie to dziesięć lat. Od trzech lat prowadzę tego bloga, rok temu wyjechałem do Turcji, a osiem miesięcy temu wróciłem. Plus jest tego taki, że rozumiem siebie. Już wiem, za co nie lubiłem starych ludzi. Ciekawe jacy będą ludzie z mojego otoczenia na starość? Ja widzę siebie w roli starego zrzędy, którego zaprasza się na rodzinne przyjęcia "bo tak trzeba".
I jeszcze ta irytująca zapobiegliwość. Zamiast kupić coś co sprawi mi przyjemność zaczynam oszczędzać na "życie" w innym mieście.
Psychologowie i "Kołcze" nazwą to "strefą komfortu" którą sobie sam stworzyłem i nie mam ochoty jej przekraczać, a przecież "Skaj is the lajmit" i "Szyjesz tylko raz". To oczywiście blef, ot nie mam czego czytać.
Ten post miał dotyczyć zmian na tym internetowym poletku: Stawiam na krótsze, bardziej spontaniczne notki. Niektóre wpisy były tak męczące, że nawet mi nie chce się ich czytać. Idę z duchem czasu: hasztag Jolo!
http://36.media.tumblr.com/dd641d16efc5fb8a0ac553009546a422/tumblr_nke3n6w36o1slrk0zo1_500.png
Komentarze
Prześlij komentarz